Mijn laatste dagen bij het Landelijk WSP Gemeenten, mijn laatste afspraken, mijn laatste bezoeken, mijn laatste treinreizen door heel Nederland en nu ook mijn laatste blog. In tijden van een naderend afscheid kijk je, ook als je niet per sé een Twentse wijsgeer bent, terug en vooruit. Voor me gloort een nieuwe stap, een terugkeer ook. Na ruim vijf jaar actief geweest te zijn in een operationele rol, kom ik opnieuw in een leidinggevende rol, als teammanager participatie bij mijn eigen gemeente. Dat ik daar ontzettend veel zin in heb, heeft niets te maken met alles waar ik op terugkijk. Bij het Schakelpunt Landelijke Werkgevers, later Landelijk WSP Gemeenten, heb ik een gouden tijd gehad.
In 2017 werd ik de derde adviseur binnen het team. We zaten toen nog volop in de ontwikkel-, bouw- en pilotfase. De basisdocumenten werden opgesteld, regelmatig bijgesteld en groeiden zo door tot een opzet die we nog steeds gebruiken en alleen nog hoeven aan te passen om ze in lijn te houden met ontwikkelingen op het gebied van wet- en regelgeving en actuele instrumenten en voorzieningen. De eerste contacten met werkgevers werden gelegd, de arbeidsregio’s leerden ons steeds een beetje beter kennen en onze naam werd meer en meer gevestigd.
Elk jaar was het een beetje spannend of onze pilot verlengd zou worden en elk jaar constateerden we trots dat dit weer het geval was; onze toegevoegde waarde werd gezien! Uiteindelijk leidde dit zelfs tot de keuze om onze dienstverlening structureel te maken. Van de uitvoering vanuit Programmaraad / Divosa in Utrecht, vonden we een nieuw huis (met ons eigen kantoor zelfs letterlijk) in ’s-Hertogenbosch en de arbeidsmarktregio Noordoost-Brabant. Van daaruit bleven we actief met onze belangrijkste opdracht; het faciliteren van de werving van kandidaten vanuit de gemeentelijke doelgroep door werkgevers die bovenregionaal actief zijn.
In een samenwerking met de landelijke collega’s van UWV die maar bleef groeien, bereikten we elk jaar opnieuw de mijlpalen en resultaten waar we in die eerste jaren op hoopten. Natuurlijk hadden we dit te danken aan onze eigen inspanningen. Zonder werkgevers die steeds makkelijker de mogelijkheden en toegevoegde waarde van de inclusieve doelgroep zagen, waren we echter zeker niet zo ver geweest als nu. Tegelijkertijd geldt dit precies hetzelfde voor de nog steeds groeiende groep van arbeidsmarktregio’s die onze arrangementen actief, betrokken en doelgericht oppakken. Samen vormen we een interafhankelijke driehoek die als er één hoekpunt ontbreekt nooit een scherpe lijn naar resultaten kan trekken.
Ook daarom wil ik mijn (oud-)collega’s, alle contactpersonen bij onze werkgevers en alle regionale en landelijke collega’s bij UWV en de arbeidsmarktregio’s ontzettend bedanken voor de samenwerking de afgelopen jaren. Zonder jullie waren alle mooie plannen, wensen en gedachten uit onze ontwikkelfase nooit gerealiseerd.
Nu kijk ik vooruit naar de volgende stap in mijn loopbaan, waarin arbeidsbemiddeling en het sociaal domein de rode draden blijven vormen. Tegelijkertijd kijk ik vooruit naar de mooie initiatieven en resultaten die Rachel, Tessa, Mary, Remco, Natascha, Brigitte en Annelies zonder enige twijfel zullen gaan realiseren.
Bedankt allemaal en tot ziens!